არჩევნების შედეგებზე პოლიტიკური ნეირომარკეტინგის 2.0 გავლენა – VI

ტრამპის საპრეზიდენტო კამპანიის ქეისი

 

აშშ-ში, 2012 წლის საპრეზიდენტო მარათონი სოციალური ქსელების და ონლაინ-პოლიტიკური მიკროტარგეთინგის გამოყენების კიდევ ერთი ეტაპი გახდა. ამ არჩევნების დროს ზოგიერთმა მედია საშუალებამ ივარაუდა, რომ ობამას და რომნის საპრეზიდენტო კამპანიებმა პოლიტიკის მომხმარებლების ნეირო-იმიჯის შესაქმნელად პოლიტიკური მიკროტარგეთინგის ბევრი ახალი მეთოდი გამოიყენა. მეთოდები დაეხმარა პოტენციური ამომრჩევლების გამოვლენასა და პოლიტიკური მარკეტინგის საკუტარი ოპტიმალური სტრატეგიის ჩამოყალიბებაში. უფრო მეტი, როგორც ჩანს, ამ არჩევნებმა არა მხოლოდ აშშ-ში, არამედ მთელ მსოფლიოში ახალ „big data-ზე დაფუძნებულ პოლიტიკური მარკეტინგის“ ერას კარები გაუღო. შედეგად, პოლიტიკური მარკეტინგის ახალი ტექნოლოგიების გამოყენებასთან დაკავშირებით მრავალ ადგილობრივ, უცხოელ და არასახელმწიფო სუბიექტებში, რომლებიც არჩევნებზე გავლენის მოხდენას ცდილობენ, ბევრი კითხვა გააჩინა (Anstead, 2017; Kim et al., 2018; Kruschinski and Haller, 2017).

მოცემულ კონტექსტში, ზოგიერთი პოლიტოლოგი ამ მზარდი მიზეზების განხილვითაა დაინტერესბული. Bennett (2015) გამოყო ოთხი ტენდენცია, რომელიც აშს-ში ონლაინ-პოლიტიკური მიკროტარგეთინგის გამოყენების მოსალოდნელ ზრდის ახსნაში დაგვეხმარება:

  • პოლიტიკის მომხმარებელთა მონაცემთა ბაზის მართვიდან პოლიტიკის მომხმარებელთა მართვის ინტეგრირებულ პლატფორმებზე გადასვლა;
  • პოლიტიკურ მიკროტარგეტინგზე მესიჯების მასობრივი გაცვლიდან კომერციული საბროკერო კომპანიების პერსონალური მონაცემების გამოყენებაზე გადასვლა;
  • სოციალური ქსელების საიტებისათვის მონაცემთა ანალიზის მეთოდების რაოდენობის მკვეთრი ზრდა; და
  • სმარტფონების აპლიკაციების საშუალებით პოლიტიკური კამპანიების დეცენტრალიზაცია, რათა ამომრჩევლები უკანსკნელი ცნობების და ღონისძიებების სესახებ ინფორმირებულები იყვნენ.

ყველა ეს ტენდენცია კიდევ ერთ ფუნდამენტურ, მყიფე სამართლებრივ ბაზასთან დაკავშირებულ, მიზეზს ეჯახება. სამართლებრივი ბაზა  პოლიტიკურ მარკეტოლოგებს პრაქტიკულად პერსონალური ინფორმაციის შემცველი მონაცემთა ბაზაზე წვდომის მიღების და გამოყენების საშუალებას აძლევს. თუმცა არსებობს რიგი სამართლებრივი ჩარჩო, როგორიცაა ფედერალური სავაჭრო კომსიის, ელექტრონული კომუნიკაციების კონფიდენციალურობის და სამედიცინო დაზღვევის ანნგარიშგების კანონები, რომლებიც პერსონალური მონაცემების, შესაბამის სფეროებში რეგულირებისთვის შემუშავდა. ზოგადა, big data 2.0-ის მართვა ირიბად ხდება, მნიშვნელოვანი სამართლებრივი ხვრელების მეშვეობით, რომელიც პერსონალური ინფორმაციის დაცვას ეხება  (Boehm, 2015; Panagopoulos, 2015). შესაბამისად, შეიძლება ითქვას, რომ ყველა ეს ტექნოლოგიური ფაქტორი და სამართლებრივი წინააღმდეგობები big data-ს და ონლაინ-მიკროტარგეთინგის საფუძველზე პოლიტიკური მარკეტინგის ახალ ეპოქაში სწრაფ გადასვლაში დაგვეხმარა (საუბარია აშშ-ზე).

 

გაგრძელება იქნება

ავტორი: ტრეისი ჯონსი